برخورداری از جامعه سالم و محیط زیستی پاک و عاری از آلودگی حق هر شهروندی است. اما؛آیا دسترسی همه افراد جامعه به محیط زیست سالم و منابع حیاتی از جمله خاک سالم، هوا ی پاک، آب سالم و… به راحتی میسر است؟
تخریب روز افزون جنگلها و مراتع، بهرهبردای بیرویه از معادن و منابع طبیعی، توسعه ناپایدار و صنعتی شدن ناهمگون- به ویژه در کشورهای در حال توسعه- ، افزایش جمعیت و کاهش روزافزون منابع، گرمایش جهانی، خشکسالی و تغییرات اقلیمی، تخریب لایه اوزن، آلودگی خاک، آب و هوا ، آلودگی صوتی و نوری تنها بخشی از تراژدی غمانگیز صنعت و شهر نشینی هستند. شیوع بیماری های ناشی از آلایندههای مختلف و بحرانهای گوناگون محیط زیستی از جمله از بین رفتن تنوع زیستی و انقراض گونههای مختلف گیاهی و جانوری، پدیده ریزگردها، ذوب شدن یخهای قطبی در اثر گرم شدن تدریجی کره زمین، پایین رفتن سالانه سطح آبهای زیرزمینی و دهها معظل زیست محیطی دیگر، زاییده سبک زندگی انسان امروزی است که همه روزه تنها کره مسکون(زمین) را دچار فرسایش و تخریب میکند.
چند راهکار ساده و عمومی می تواند از این شتاب تخریب و نابودی محیط زیست جلوگیری کند:
۱- زباله ها را با آموزه های شهروندی در محل های مخصوص زباله قراردهیم.
۲- نقص فنی اتومبیل ها را برطرف کنیم .
۳- دوچرخه سواری و استفاده از آن را بخصوص درمسافت های کوتاه در جامعه ترویج و نهادینه کنیم.
۴- با مصرف بهینه و به اندازه محصولات از تولید زباله و پسماند بیشتر جلوگیری کنیم.
۵- قدر آب شرب و تصفیه شده را بیشتر بدانیم و از مصرف صنعتی آن پرهیز کنیم.
۶- در تفرجگاهها و ییلاقات زبالههایمان را رها نکنیم و چهره طبیعت را زشت و ناموزون نکنیم.
۷- رسانهها در جهتدهی به افکار عمومی وآموزش زندگی صحیح نقش اساسی دارند؛ لذا تا دیر نشده است از این بازوی قدرتمند استفاده کنیم .
۸- نیاز جامعه به تولید و پخش مجموعههای داستانی و مستندهای آموزشی بیشتر از پیش احساس می شود تا دانش و آگاهی نسل جدید در زمینه حفظ محیط زیست ارتقا پیدا کند.
۹- احساس تعهد و وظیفه شناسی کنیم در مقابل این که ما در مقابل آیندگان مسئولیم، محیط زیست نه میراث گذشتگان مان، بلکه امانتی در دست ماست.
منبع :
http://www.donya-e-eqtesad.com