#اوقات_شرعی #رمضان #دانستنی #بیشتر_بدانیم
با عرض تبریک حلول ماه مبارک رمضان سال 1437 هجری قمری و 1395 هجری خورشیدی به تمام مسلمانان جهان بخصوص به هموطنان عزیز، اوقات شرعی این ماه مبارک به همراه توضیحات مختصری در خصوص مفهوم و نحوه محاسبه وتعیین آن، جهت بهره برداری روزه داران محترم طبق جدول زیر ارائه می گردد.
اوقات شرعی چیست؟
اوقات شرعی به زمان های مشخص و دقیقی از شبانه روز گفته میشود که شخص دیندار در آن زمان رفتار دینی زماندار خود را انجام میدهد. محاسبه دقیق زمان های شرعی از دیرباز نزد منجمان رایج بودهاست.
رفتار دینی زماندار
انجام اعمال دینی (مناسک) در زمان های دقیقی از شبانه روز برای دینداران گونهای یکپارچهسازی رفتاری نزد ایشان است که آورنده آن دین به صورت قانون گذاشتهاست. اگر اعمال دینی در بیرون از زمان مقرر انجام شود، ارزش دینی کمتری دارد و تنبلی در انجام آن جایز نیست و ترک آن (گاه) گناه محسوب میشود. البته پس از گذشت زمان مقرر، دیندار میتواند آن اعمال را برای خشنودی خدا؛ در کمترین زمان ممکن، انجام دهد.
محاسبه و تعیین اوقات شرعی
تغییر اوقات شرعی در طول سال برای تهران بر اساس جدول منتشر شده توسط مؤسسه ژئوفیزیک
ظهر شرعی: بر اساس زوال خورشید یعنی پس از رسیدن به بلندترین ارتفاع است. در حقیقت ظهر شرعی در ساعت ۱۲ محلی شبانهروز واقعی است و جابجایی ساعت ظهر برپایه ساعت محلی شبانهروز متوسط یا میانگین (ساعت مرسوم) است. به علت نوسان سرعت کره زمین در مدار بیضی خود و به عبارتی حرکت ظاهری خورشید در دایرهالبروج، موجب تفاوت طول هر شبانهروز میشود که با تعدیل زمان شبانه روز متوسط ۲۴ ساعت میباشد. زمین در زمستان در حضیض مداری و سرعت بیشتر است و تابستان اوج مداری سرعت کمتر و این علت بلندتر بودن نیمه اول سال نسبت به نیمه دوم سال در گاهشماری خورشیدی است. تفاوت ظهر شرعی شهرهای مختلف دنیا به نسبت تفاضل طول جغرافیای آن ها میباشد. به نحوی که هر ۱۵ درجه طول جغرافیا نماینده یک ساعت تفاوت زمان ظهر و کلاً زمان است.
طلوع و غروب: مماس شدن بالای قرص خورشید با افق واقعی است. در فصول بلکه روزهای مختلف تفاوت طلوع و غروب (بلندی روز و شب) به علت تفاوت میل روزانه خورشید است. با محاسبه میل روزانه خورشید و محاسبه زاویه ساعتی خورشید نسبت به عرض جغرافیایی یک مکان نسبت زمانی طلوع و غروب هر روز آن بدست آمده و با تطبیق با ساعت مرسوم آنجا طلوع و غروب روزانه تعیین میشود.
اذان صبح: جو زمین در تعیین اذان صبح مؤثر است. پرتوهای نور سحرگاهی (فجر صادق) وارد جو میشوند با استفاده از علم اپتیک و قوانین مربوط به شکست و رصدهای دورهای آسمان، فجر صادق وقتی روی میدهد که ارتفاع خورشید حدود ۱۷ الی ۱۹ درجه زیر افق سحرگاهی قرار بگیرد. با این عدد زاویه ساعتی خورشید بدست آمده و با تعدیل زمان وقت اذان صبح مشخص میشود. در حال حاضر مرکز تقویم مؤسسه ژئوفیزیک دانشگاه تهران که مسئولیت استخراج اوقات شرعی ایران را به عهده دارد، برای اذان صبح زاویه ۱۷٫۷ درجه زیر افق را ملاک محاسبات قرار داده و از صداوسیما نیز همین اوقات اعلام میگردد.
اذان مغرب: پرتوهای باقیمانده در جو زمین پس از غروب با برخورد به کره زمین باعث تشکیل سایه زمین در افق شرقی (مقابل) بصورت نواری سرخ رنگ (حمره مشرقیه یا سرخی مشرق) میشود. پس از لحظاتی ارتفاع این نور بیشتر میشود و تا اینکه به سرسو (بالای سر) میرسد. با تجارب رصدی و دادههای تجربی محاسبه این پدیده تعیین کننده وقت اذان مغرب است. براساس مشاهدات انجام شده در سالهای گذشته، ملاک اذان مغرب زمانی است که خورشید به انحطاط ۴٫۵ درجه برسد.
نیمه شب شرعی: بین زمان غروب (یا اذان مغرب) تا اذان صبح که قبل از نیمه شب نجومی و بطور متوسط حدود ساعت ۱۱:۱۵ زمستانی به وقت تهران است.
منبع مطالب : ویکی پدیا